Ως ιστορία της τέχνης είναι γνωστός ο κλάδος των ανθρωπιστικών επιστημών που ασχολείται με την επιστημονική μελέτη και έρευνα των τεχνών, ιδιαίτερα των εικαστικών, στην ιστορική εξέλιξή τους. Από γεωγραφικής και χρονολογικής άποψης, το αντικείμενο της ιστορίας της τέχνης εκτείνεται θεωρητικά σε ολόκληρο τον κόσμο από την απώτερη προϊστορία ως σήμερα, στην ακαδημαϊκή πράξη όμως ο κλάδος έχει δώσει περισσότερο βάρος στην τέχνη της Δύσης από τον Μεσαίωνα και μετά αφήνοντας τη μελέτη άλλων περιοχών και περιόδων στην αρμοδιότητα συγκεκριμένων ειδικεύσεων της αρχαιολογίας, της πολιτισμικής ανθρωπολογίας και της εθνολογίας. Ειδολογικά, η ιστορία της τέχνης ενδιαφέρεται περισσότερο για συγκεκριμένα προϊόντα της ανθρώπινης δημιουργικότητας, που αξιολογούνται ως έργα τέχνης, παρά για καθημερινά ή χρηστικά είδη του υλικού πολιτισμού χωρίς αισθητική αξία. Από μεθοδολογικής άποψης, τέλος, η ιστορία τέχνης προσεγγίζει την τεχνική, την τεχνοτροπία και το περιεχόμενο των έργων τέχνης μελετώντας και σχετικές γραπτές μαρτυρίες για να σκιαγραφήσει την καλλιτεχνική προσωπικότητα των δημιουργών τους και να φωτίσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες παράχθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν και δέχτηκαν ή άσκησαν επιρροή στον ιστορικό περίγυρό τους και σε άλλα έργα τέχνης.

Πηγή Βικιπαίδεια